Ali ile Fatıma’nın
Gülünü kana boyadın
Sen ne çok yürekler yaktın
Ah kerbela ,kerbela…

Zalimin kararmış gözü
Susuz âşıkların çölü
Kurak toprağın kan gölü
Ah kerbela kerbela…

Şehit düştü Hüseyin’im
Feryad-ü figan Zeynep’im
Asırlar geçse de derim

Ah kerbela, kerbela…
Gülleri bağrına basar
Toprağın Hüseyin kokar
Yürekler adınla yanar
Ah kerbela, kerbela…

Şimdi her gün aşura
Şimdi her yer kerbela
Al beni de koynuna
Ah kerbela, kerbela…

Söz: Umut Mürare

Müzik: Kuveytipur